کد مطلب:39311
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:26
چرا امام علي (ع) در مقابل چشمان خودشان حضرت زهرا (س) را مجروح كردند مقابله نكرد؟
در پاسخ شما پرسشگر محترم بايد عرض كنيم كه نزد رسول خدا (ص)و ائمه عليهم السلام، حفظ و بقاي اسلام از هر چيز ديگري حتي جان و اموال و فرزندان شان مهمتر و ارزشمند تر بود. سكوت اميرالمؤمنين علي عليه السلام در برابر غاصبان ولايت و متعرضان به اهل بيت نبوت و ضرب و شتم دخت گرامي پيامبر، حضرت زهراي مرضيه، صلح امام حسن عليه السلام در برابر معاويه و قيام و شهادت حضرت اباعبد الله (ع) و اسارت زنان و فرزندان بزرگوار آن حضرت، تقيه و تحمل زندان و آزارهاي روحي و جسمي هر يك از ائمه عليهم السلام در طول دوران امامتشان، همه در جهت حفظ و بقاي اسلام عزيز بوده است، و الا در هر زماني از اين همه ظلم و جور و بي انصافي درحق امامت و امت رسول خدا (ص) و نبود ياران موافق در حد كفايت براي مقابله با دستگاه ظلم و ستم همواره ديدگانشان اشكبار و كامشان از حنضل تلخ تر بود.
پس از رحلت نبي مكرم اسلام (ص)، تشتت اوضاع به قدري تهديد آور و بحراني بود كه در صورت بروز اختلاف ميان مسلمانان، كيان اسلام از هم مي پاشيد و آثاري باقي نمي ماند. درآن اوضاع نابسامان امير المؤمنين علي عليه السلام اگر مي خواست حقي را اعاده كند و به مقابله با ظلم ظالمان برخيزد، جز توسل به زور و شمشير چاره اي نداشت و اگر اينگونه عمل مي كرد، سرزمين اسلامي دچار هرج و مرج و دو دستگي ميان مسلمانان مي گرديد و جنگهاي داخلي را دامن مي زد و زمينة نفوذ گروههاي كينه ورز و سلطه جو از جمله اعراب اطراف مدينه كه در كفر و نفاق بسر مي بردند، منافقان مدينه كه در پي آشفتگي اوضاع بودند و سران ايران و روم كه با بغض و دشمني به اسلام مي نگريستند و هر لحظه در پي انتقام بودند را مهيا مي كرد.
در چنين هنگامه اي توجه امام علي (ع) به امر دين و نجات اسلام معطوف گرديد. لذا علم مخالفت در دست نگرفت و مردم را به قيام تحريك نكرد، اما براي اثبات حقانيت خود و اعادة حق اهل بيت عصمت در خانه نشست تا آنكه با زور و جبر از او بيعت گرفتند و اينگونه به دفاع از حريم ولايت و اهل بيت اقدام فرمود و پيوسته خود و فرزندان بزرگوار و پيروان صديقش حقوق حقة اهل بيت را متذكر شدند و از ستمي كه بر آنان رفته و حقي كه ضايع شده و مي شود، سخن گفتند و دلايل محكمي را كه در اين زمينه وجود داشت منتشر ساختند و به نشر حقايق پرداختند و به روشنگري اذهان عمومي در اين زمينه اقدام نمودند.
منابع و مآخذ:
1ـ نامه هشتاد وچهارم، رهبري امام علي (ع) از ديدگاه قرآن و پيامبر (ص)، سيد شرف الدين
2ـ نامة صد و دوم، همان منبع
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.